英文.... | A style of temple architecture found in southern India characterized by terraced towers, sometimes pyramidal in shape, with a domed structure at the top; each terraced storey is enclosed by a balustrade and ringed by small architectural aediculae. The aediculae can be square-domed structures on the corners (kutas) and intermediate barrel-vaulted halls (salas) connected by segments of a miniature vaulted cloister (hara). This style of stone temple architecture began in the seventh century and continued to develop over the centuries. |
荷蘭語.... | Stijl van tempelarchitectuur uit Zuid-India die wordt gekenmerkt door terrasvormige torens, soms met een piramidevorm, met bovenaan een koepelstructuur; ieder terrasniveau is omsloten door een balustrade, met rondom kleine architecturale aediculae. De aediculae kunnen de vorm hebben van structuren met een vierkante koepel op de hoeken (kuta's) en halverwege geplaatste ruimten met een tongewelf (sala's) welke met elkaar zijn verbonden door segmenten met een overdekte kloostergang in miniatuurvorm (hara). Deze stijl van in steen uitgevoerde tempelarchitectuur is in de 17de eeuw ontstaan en heeft zich door de eeuwen heen verder ontwikkeld. |
西班牙語.... | Un estilo de arquitectura de templo encontrada en India del sur caracterizada por torres formando terrazas, a veces de forma piramidal, con una estructura abovedada en la cima; cada nivel de terrazas está encerrado por una balaustrada y circundado por pequeños edículos arquitectónicos. Los edículos pueden ser estructuras en forma de cúpula cuadrada en las esquinas (kutas) y pasillos intermedios abovedados (salas) conectados por segmentos de un claustro abovedado en miniatura (hara). Este estilo de arquitectura de templo de piedra empezó en el siglo VII y continuó desarrollándose a través de los siglos. |