英文.... | Refers to a group of painters working primarily in Shanghai from the mid-19th century to the early 20th century. Although not a school in the Western sense, the painters associated with it shared subject-matter, styles, techniques, and the patronage of Shanghai merchants. After the devastating Taiping Rebellion (1850-1864), four professional painters surnamed Ren moved to Shanghai: Ren Xiong (1820-1857), his brother Ren Xun (1835-1893) and his son Ren Yu (1853-1901) from Xiaoshan and the unrelated Ren Yi (1840-1896) from Hangzhou, both in Zhejiang province. The four Rens, of whom Ren Yi was the most influential and successful, formed the nucleus of the emerging school. Shanghai school painting was made to please its merchant patrons. The paintings, typically displayed in the merchants' offices and homes, were mostly decorative, and their subjects often contain auspicious symbolism pertaining to longevity, good fortune, or prosperity. The hanging scroll format was particularly popular, as was the folding fan format. The works typically feature bold coloration and accessible and everyday subject-matter such as figures, birds, and plants. Landscape usually had a minor role in Shanghai painting. Shanghai flower painting was popularized by Zhao Zhiqian (1829-1884), who is known for his large, decorative scrolls of flowers painted in broad brushstrokes of rich, opaque color. The Shanghai school attained its height in the early 20th century under Wu Changshi, arguably the best of the Shanghai artists. |
荷蘭語.... | Verwijst naar een groep schilders die hoofdzakelijk in Shanghai werkzaam was, vanaf het midden van de 19de eeuw tot aan het begin van de 20ste eeuw. Hoewel het hier geen school in de westerse betekenis betreft, hebben de hiermee geassocieerde schilders wel als gemeenschappelijke kenmerk dat ze dezelfde thematiek, stijlen en technieken gebruikten, en in opdracht van kooplieden uit Shanghai werkten. Na de vernietigende opstand van Taiping (1850-1864) vestigden vier beroepsschilders met de achternaam Ren zich in Shanghai: Ren Xiong (1820-1857), zijn broer Ren Xun (1835-1893) en zijn zoon Ren Yu (1853-1901) uit Xiaoshan, en Ren Yi (1840-1896), geen familie, uit Hangzhou, plaatsen die beide in de provincie Zhejiang liggen. De vier Rens, van wie Ren Yi het invloedrijkst en succesvolst was, vormden de kern van de nieuwe school. Het werk van de Shanghai-school was vooral bedoeld om de opdrachtgevers te behagen. De werken, die doorgaans waren bestemd voor het kantoor of de woning van de kooplieden, waren meestal van decoratieve aard; veelal waren het symbolische voorstellingen waarin werd verwezen naar thema's als een lang leven, geluk en voorspoed. Met name de hangende rol was een populair formaat, evenals de vouwwaaier. De werken worden gekenmerkt door felle kleuren en herkenbare, alledaagse motieven, zoals figuren, vogels en planten. Het landschap speelde meestal een ondergeschikte rol in de Shanghai-schilderkunst. De bloemschilderkunst van Shanghai werd populair dankzij Zhao Zhiqian (1829-1884), die bekend is om zijn grote, decoratieve rollen met bloemen, welke hij in brede verfstreken en rijke, opake kleuren schilderde. Een hoogtepunt bereikte de Shanghai-school aan het begin van de 20ste eeuw met Wu Changshi, die wel als de grootste van de Shanghai-schilders wordt beschouwd. |
西班牙語.... | Se refiere a un grupo de pintores que trabajan sobre todo en Shangai a partir del siglo XIX y a principios de siglo XX. Aunque no es una escuela en el sentido occidental, los pintores se asociaron a ella en los estilos, técnicas, y el patrocinio de los comerciantes de Shangai. Después de la rebelión devastadora de Taiping (1850-1864), cuatro pintores profesionales de Ren, se fueron a Shangai: Ren Xiong (1820-1857), su hermano Ren Xun (1835-1893) y su hijo Ren Yu (1853-1901) de Xiaoshan y el Ren Yi (1840-1896) de Hangzhou, ambos en la provincia de Zhejiang. Los cuatro Rens, de los cuales Ren Yi era el más influyente y acertado, formaron el núcleo de la escuela que emergía. Las pinturas, exhibidas típicamente en las oficinas y los hogares de los comerciantes, eran sobre todo decorativas, y sus temas contienen a menudo simbolismo propicio referente a longevidad, a buena fortuna, o a la prosperidad. El formato de la voluta que colgaba era particularmente popular. Los trabajos ofrecen típicamente la coloración en negrilla como figuras, pájaros, y plantas. El paisaje tenía generalmente un papel de menor importancia en la pintura de Shangai. La pintura de la flor de Shangai fue popularizada por Zhao Zhiqian (1829-1884), que se conoce para sus volutas grandes, decorativas de las flores pintadas en amplias pinceladas de rico color opaco. La escuela de Shangai logró su altura en el siglo XX bajo Wu Changshi, El mejor de los artistas de Shangai. |
上海畫派............ | [AS-Academia Sinica] |
................. | TELDAP database (2009-) |
海派............ | [AS-Academia Sinica] |
................. | TELDAP database (2009-) |
Hai pai............ | [VP] |
................. | Grove Art Online (2003-2008) accessed 17 May 2004 |
shang hai hua p'ai............ | [AS-Academia Sinica] |
................. | TELDAP database (2009-) |
shàng hǎi huà pài............ | [AS-Academia Sinica] |
................. | TELDAP database (2009-) |
shang hai hua pai............ | [AS-Academia Sinica] |
................. | TELDAP database (2009-) |
Shanghai school............ | [VP] |
................. | Grove Art Online (2003-2008) accessed 17 May 2004 |
Shanghai............ | [CDBP-DIBAM] |
................. | AAT-Ned (1994-) |
................. | Alvarez et al., Diccionario de la decoración (1968) 173 |
Subject:............ | [AS-Academia Sinica] |
................. | Miyagawa, Chinese Painting (1983) 226; Shanghai school |
................. | Grote Bosatlas (1988) |